رخدادشهر: سمیه قنبری _ اما گویا هنوز بسیاری از این منتخبان و منصوبان همچنان در حال و هوای روزها و سخنرانی‌های شعار گونه انتخاباتی سیروسلوک می‌کنند و نتیجه آن باقی ماندن بسیاری از مشکلات شهر و شهروندان بر روی زمین است. مشکلاتی که بعضاً بسیاری از این افراد در دوره‌های گذشته مدیریت در مجموعه شهرداری و شورای شهر در ایجاد آن نقش‌آفرین بودند.
اما این موضوع سبب نشده تا مدیران شهری اصفهان در دفاع از حقوق شهروندان، حیف و میل بیت المال و تعلل در اجرای پروژه های عمرانی غافل شده و به کم کاری سایر نهادها و سازمان ها معترض نشوند.
هرچند سابقه سال‌ها فعالیت آنان در حوزه مدیریت شهری تاکنون عایدی خاصی برای شهر و شهروندان اصفهانی نداشته؛ اما سبب شده تا این اعتمادبه‌نفس در مدیران شهری اصفهان ایجاد شود که می‌توانند در مقام نصیحت‌گو و منتقد وارد عمل شده و به عملکرد سایر دستگاه‌ها و سازمان‌ها به دلیل کم‌کاری و تعلل در خدمت‌رسانی به شهروندان انتقاد کنند.
برای نمونه محمد نورصالحی رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان در نطق پیش از دستور خود در پنجاه و چهارمین جلسه علنی شورای اسلامی شهر اصفهان با انتقاد از تعلل در ساخت و بهره‌برداری از پروژه قطار سریع السیر اصفهان – تهران گفته" 26 سال از کلنگ‌زنی این پروژه می‌گذرد و باوجوداینکه از 12 سال پیش ردیف بودجه ملی برای آن پیش‌بینی‌شده اما همچنان پروژه بلاتکلیف است."
نورصالحی با طرح این سؤال که آیا "برخی اراده‌ها بر اراده رئیس‌جمهور" برای تکمیل این پروژه وجود دارد و "چه کسی پاسخگویی اتلاف سرمایه است." به دنبال گرفتن پاسخ از مدیران مربوطه در وزارت راه و شهرسازی است.
هرچند پرسش نورصالحی پرسش درست و دقیقی است؛ اما رئیس شورای شهر اصفهان به این پرسش هم پاسخ دهد که چه کسی پاسخگویی سرمایه‌های است که در سال‌های گذشته در حوزه شهری اصفهان اتلاف شده است؟
در بین بسیاری از طرح ها که بلاتکلیف در اصفهان رها شده می توان به "ارگ‌جهان نما" اشاره کرد که بیش از سه دهه از عمر آن می‌گذرد؛ و تاکنون میلیاردها تومان از سرمایه های شهر و شهروندان در این پروژه هزینه شده؟ آقای نورصالحی چه کسی پاسخگویی سرمایه به هدر رفته در این پروژه شهری است؟ چه کسی وظیفه دارد تا پس از گذشت 30 سال از کلنگ زنی این پروژه شهری برای آن تعیین تکلیف کند؟
البته کم نیست پروژه‌های از این دست که دهه‌ها است به چاه ویل تبدیل شده و سرمایه‌های شهر اصفهان را می‌بلعند؛ از جمله "میدان امام علی(ع)"، "سالن اجلاس"، "تله‌کابین صفه"، "پیاده‌راه چهارباغ"، "مصلی" و ده ها پروژه دیگر که استخوان‌لای‌زخم‌اند؛ و بهتر است رئیس شورای شهر به‌جای دل‌نگرانی برای قطار سریع السیر اصفهان–تهران که البته نگرانی درستی است کمی هم برای پروژه‌های نیمه کاره شهری اصفهان دل‌نگران باشند؛ چون با وجود تورم افسار گسیخته هر سال هزینه اتمام طرح ها نیز افزایش می یابد و در نهایت این شهروندان اصفهانی هستند که باید هزینه های این بی مسولیتی و بی تدبیری مدیران شهری را از جیب پرداخت کنند.
علی قاسم‌زاده شهردار اصفهان هم در جلسه شورای شهر اعلام کردند که "شریعت ، قانون و عدالت را بر منافع سازمانی شهرداری ترجیح می‌دهند و درآمدی که حاصل زیر پا گذاشتن این سه اصل باشد را نمی‌خواهند". امیدوارم این سه اصل تنها و حداقل برای یک بار در احداث خط دو مسیر مترو (محدوده مسجد جامع) و ادامه خط 2 تله‌کابین صفه عملی شود و شهرداری برای رسیدن به درآمد بیشتر و یا کاهش هزینه‌ها همچون گذشته سه اصل "شریعت"، "عدالت" و"قانون" را برای اجرای پروژه های شهری زیر پا نگذارد.
قاسم‌زاده با اشاره به پرونده "زمین‌های نیروی هوایی"، "زمین‌های جلوان" و "پرونده معروف به خزایی" گفته که با تعامل بین سازمانی و نگاه اکثریت مشکلات حل می‌شود. امیدوارم که 2 کارگروهی که به گفته شهردار اصفهان برای پرونده‌های بلاتکلیف و زمین‌مانده شهر ایجاد شده و قراراست در آن پرونده‌های به زمین‌مانده و بلاتکلیف شهر بررسی شوند؛ نیم‌نگاهی هم به پروژه "سالن اجلاس"، "ارگ جهان‌نما"، "میدان امام علی(ع)" و... انداخته تا این سخن شهردار اصفهان چون بسیاری دیگر از سخنران ایشان در طول یک سال گذشته در حد شعار و حرف باقی نمانده و این بار عملی شود و برای یک بار هم که شده "شریعت"، "قانون" و "عدالت" بر منافع سازمانی شهرداری ترجیح داده نشود.
انتهای پیام/